«من انسان ترسیم نکرده‌ام. من داستان تعریف کرده‌ام. این‌ها تصویرند، فقط تصویر.» «کافکا»
ازنظر کافکا، عکس‌ها و تصاویر بازنمایی‌هایی ذاتاً ناقص بوده و نیازمند مکمل‌های نوشتاری هستند. درواقع، به‌زعم او معنای عکس به‌ندرت خود آشکار است. کافکا عکس‌ها را به‌عنوان معماهایی توصیف می‌کند که مستعد حل شدن هستند و خود را مجذوب جزئیات نامتجانس و دوپهلویی می‌بیند که معنای کلیِ «پیام» عکس‌ها را تحلیل برده و به چالش می‌کشد.
این کتاب یکی از جدی‌ترین متونی است که در مورد نگاه عکاسانۀ کافکا در داستان‌هایش و کلاً ارتباط میان رسانۀ عکاسی با رسانۀ نوشتاری در ادبیات کافکا نگاشته شده است. نویسنده عکاسی را در ارتباط با متن کافکا، پارادایم غالبی می‌بیند که در برخورد کافکا با مناظر مختلف فرهنگ مدرن، ساختار ذهنی او را سامان داده است.
«کافکا و عکاسی» که حاصل رسالۀ دکترای خانم داتلینگر در دانشگاه آکسفورد است، یکی از مهم‌ترین پژوهش‌ها درزمینۀ مطالعات بینا رشته‌ای بوده و می‌تواند برای علاقه‌مندان درزمینۀ چنین مطالعاتی، مدل و نمونۀ کاربردی بسیار خوبی باشد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.