عکاسی در باستانشناسی و نگاهی به عکاسی مردمنگاری
کتاب عکاسی در باستان شناسی و نگاهی به عکاسی مردم نگاری با هدف دستیابی به مناسبترین و سادهترین راهکارهای ممکن اصول، فنون و روشهای مؤثر عکاسی، در پژوهشها، کاوشها و آثار باستانی را به صورت مصور و گام به گام در اختیار باستانشناسان قرار میدهد.
یک بخش از کتاب به عکاسی مردمنگاری اختصاص یافته است که امید است این بخش و آموزش اصول کلی عکاسی برای مردمشناسان نیز سودمند واقع شود.
در بخشی با عنوان تاریخچه عکاسی باستان شناسی آمده است:
« پس از اختراع عکاسی، عکاسی از عتیقه جات و آثار معماری نیز آغاز گردید. در حدود سال ۱۸۴۱ میلادی فردی به نام فاکس تالبوت در انگلستان که خودش مخترع، عکاس و کلکسیونر بود از دست نوشته ها و مجسمه ها عکسبرداری میکرد.
او همچنین روش کالوتایپ را به نام خود ثبت نمود. که در آن روش یک تصویر بر روی نگاتیو کاغذی حساس کلرید نقره شکل می گرفت و پس از ظهور چاپ می گردید تا تصویر مثبتی را روی ورقی از همان نوع کاغذ بدهد. ذر این دوران، باستان شناسی همچنان تحت تاثیر زیاد عتیقه گرایی بود. مکان های دیدنی و به خصوص معماری بناها بیشتر مورد توجه بود. و سیاحان، دیپلماتها و نظامیان که آنها را توصیف، نقاشی و بعدها عکس برداری می کردند به ندرت به چیزی فراتر است ظاهر آنها توجه داشتند.
در دهه پایانی قرن نوزدهم میلادی عکاسی، نقش مهمی در توسعه نگرش علمی و تحلیل جهت ثبت و حفاری مکان ها ایفا نمود. تا دهه ۱۸۵۰ میلادی باستانشناسان عکسبرداری را به صورت وسیلهای برای تعیین اصیل بودن اشیا تلقی میکردند، درحالی که صدها سال بعد آزمایش کربن ۱۴ پی بردند بعضی از این آثار اصالت ندارد و عکس های تحریف شده از مراحل حفاری، شئ را اصل نشان داده است.»
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.