سبک شناسی در عکاسی

مفاهیم پایه عکاسی و مراکز اجتماع

کتاب سبک شناسی در عکاسی: مفاهیم پایه عکاسی و مراکز اجتماع نوشته‌ی سحر مفیدی و محمدرضا مفید، به صورت کلی بر مفاهیم اولیه عکاسی، سبک‌های مختلف آن و مراکز اجتماعی عکاسان یعنی خانه عکاسان، به صورت کاربردی مطالبی ملزوم، ارائه کرده است، تا هر فرد در هر گروه تخصصی، با مطالعات اولیه این مطالب بتواند به درک مناسب از عکاسی و شیوه‌های عکس‌برداری برسد.

یکی از مهمترین نیازهای جوامع امروزی، بهره‌مندی از فناوری‌های ارتباطی و بصری به صورت دیجیتال است. مسئله‌ای که با ابزارهای مختلف ارتباطی و برنامه‌های طرح‌ریزی شده و در حال بروزرسانی لحظه‌ای، به اهم واقعیت‌ها و نیازهای اولیه و ثانویه هر فرد در جامعه متصل است. از این بین، تلفن‌های هوشمند همراه، تواسته‌اند نقش بسزایی در ارائه خدمات چند منظوره به مخاطبین خود برداشته، و شاکله‌ی ارتباطات بینابین فردی و جمعی را در کنار خدمات ثانویه و ملزوم، همچون: سیستم ضبط و پخش صوتی، ضبط و پخش فیلم و تصویربرداری و اشتراک گذاری لحظه‌ای تصاویر به همراه ویرایش تصاویر توسط نرم‌افزارهای تخصصی و حرفه‌ای با کارکرد ساده را به همراه آورند.

تلفن همراه هوشمند امروزه، توانسته است به راحتی نقش یک سیستم ضبط و پخش صوتی و تصویری، دوربین فیلم‌برداری و دوربین عکس‌برداری را ایفاء نماید. مسئله‌ای که شاید بکارگیری لوازم جانبی دیگر را برای افراد غیرملزوم و البته در نگاه عامیانه غیرضروری طلقی نماید و کاهش هزینه‌های اولیه را برای مخاطبین به همراه داشته باشد.

با این حال، تکنولوژی دوربین‌های عکس‌برداری در تلفن‌های همراه هوشمند که تعداد آن‌ها در هر دستگاه، امروزه از عدد 2 تجاوز می‌کند، با رقابت‌های تکنولوژیکی شرکت‌های بزرگ تولید گوشی‌های هوشمند، در حال بروزرسانی و کیفیتی مثال زدنی در سطح دوربین‌های حرفه‌ای عکاسان با حجمی بسیار کوچک و همیشه در دسترس است. لذا این امر در بخش عمده‌ی مخاطبین که یکی از مهم‌ترین گزینه‌های انتخاب گوشی‌های هوشمند، دارا بودن دوربین‌های با کیفیت و ملزوم نیاز روزانه‌ی آن‌ها است، مصداق نیاز ضروری آن‌ها و علاقه‌مندی به عکس‌برداری به صورت شخصی یا جمعی است، که نوعا، یادآوری خاطره و کاربردی بودن آن در زندگی روزانه با توجه به موجودیت شبکه‌های اجتماعی بصری و نقش اشتراک گذاری تصاویر است.

با این حال، مخاطبین دوربین‌های عکس‌برداری به نسبت گذشته، کاهش چشم‌گیری پیدا نکرده، بلکه توجه به مخاطبین تخصصی از سوی کمپانی‌های تولید دوربین‌های عکس‌برداری که امروزه همان کمپانی‌ها تولید کننده‌ی دوربین‌های تلفن همراه هوشمند نیز هستند، شده است.

در این بین آشنا بودن هر فرد در چارچوب، مقدمات اولیه‌ی هر کار و مسئله‌ی تخصصی، بهره‌گیری از مبانی اولیه به صورت تئوری خواهد بود، تا در مسیر بهره‌گیری از تجهیزات کاربردی از جمله: دوربین عکس‌برداری، دچار سردرگمی و ناهماهنگی در شناخت روش‌های اجرایی، اللخصوص در غالب عکاسی به شیوه‌های مختلف نگردد.

در بخشی از کتاب سبک شناسی در عکاسی (Stylistics in Photography) می‌خوانیم:

نوردهی به مفهوم میزان نوری است که، بر روی فیلم یا حسگر ثبت می‌شود. برای ثبت منظره‌ای که در پیش رو دارید باید مقدار درستی از نور را وارد دوربین کنید، ‌اگر در نور روز بخواهید عکسی به ثبت برسانید، در حالیکه میزان ورودی نور به شدت زیاد است و حساسیت نیز بر روی عدد بالایی تنظیم شده است، ‌تصویر نهایی منظره‌ای بسیار درخشان و غیرطبیعی خواهد بود. از سویی دیگر، بستن دریچه دیافراگم برای ورود نور و کاهش دادن حساسیت و کاستن سرعت شاتر، منجر به ایجاد عکسی تاریک خواهد شد. کلیدی‌ترین ترفند در عکس، تنظیم دقیق سرعت شاتر، دریچه دیافراگم و حساسیت فیلم یا حسگر است.

یکی از راهکارهای متفاوت برای تنظیم نوردهی، براکتینگ نامیده می‌شود. برای تنظیم نور عکس به صورت دستی در این شیوه، باید سرعت شاتر، دیافراگم و حساسیت دوربین را، به اندازه‌ای که فکر می‌کنید مناسب است تنظیم کنید و سپس از موضوع عکسبرداری کنید. سپس تنظیمات را به گونه‌ای تغییر دهید که، میزان نوردهی کمی کاهش پیدا کند و دوباره عکسبرداری کنید. دفعه بعد، میزان نوردهی را، کمی بیشتر از عکس اول کرده و بازهم عکسبرداری کنید. انتخاب میانگینی از تنظیمات این سه عکس، می‌توانند به شما نشان دهند که، چه نوری برای عکس از موضوع مناسب است. این تکنیک در بسیاری از دوربین‌های دیجیتال امروزی، وجود دارند و دوربین به صورت خودکار، این سه عکس را در سه نوردهی متفاوت به ثبت می‌رساند (یساولی ثانی، فرهاد، 1391).